Zoveel wachtgeld krijgen ex-ministers PVV en NSC per maand
In dit artikel:
Elf afgetreden bewindslieden van het gevallen kabinet Schoof I krijgen geen reguliere WW maar wachtgeld volgens de Algemene Politieke Ambtsdragerswet (APPA). Dat betekent dat zij in het eerste jaar 80% van hun salaris ontvangen en daarna 70%, met een uitkeringsduur gelijk aan hun zittingsduur maar minimaal twee jaar. Omdat de PVV’ers na ongeveer 11 maanden en de NSC’ers na ongeveer 13 maanden vertrokken, komen alle oud-bewindslieden toch op de verplichte twee jaar wachtgeld uit.
Het wachtgeld kent geen bovengrens zoals de WW (waarbij de uitkering maximaal rond €4.500 bruto ligt). Daardoor lopen de maandelijkse bedragen voor ex-ministers en staatssecretarissen veel hoger op: ongeveer €13.650 bruto voor een minister en €12.800 bruto voor een staatssecretaris. Geconcludeerd wordt dat de staat daardoor maandelijks meer dan €100.000 kwijt is aan deze elf oud-bewindslieden.
De regeling wordt politiek en publiek steeds vaker als ruim ervaren. Twee gebruikelijke argumenten ter verdediging blijven echter bestaan. Ten eerste is politiek werk onstabiel: plotselinge ontslagen zouden zonder vangnet mensen kunnen weerhouden van publieke functies. Ten tweede wil de wet belangenverstrengeling tegengaan door een afkoelperiode (6–12 maanden) te stimuleren, zodat vertrekkende ministers niet direct in de ‘baantjescarrousel’ van het bedrijfsleven stappen.
De toon van het artikel is kritisch: het benadrukt de tegenstrijdigheid tussen royale uitkeringen voor ex-bewindslieden en de beperktere vangnetten voor gewone werklozen, en haalt voorbeelden en politieke ironie aan (onder meer verwijzingen naar PVV-figuren en eerder verzet tegen wachtgeld). Financiële argumenten en democratische overwegingen worden genoemd als reden voor de regeling, maar er blijft debat bestaan over rechtvaardiging en publieke legitimiteit — mede relevant nu er verkiezingen aankomen op 29 oktober.