Raging Bull (1980) is de mooiste lelijkheid ooit gefilmd

zondag, 12 oktober 2025 (19:10) - JFK.men

In dit artikel:

Elke week belicht de rubriek één filmklassieker; deze keer staat Martin Scorsese’s Raging Bull (1980) centraal. In dit zwart‑wit epos speelt Robert De Niro de getroebleerde bokser Jake LaMotta: een man die niet alleen in de ring slaat, maar zichzelf kapotmaakt door jaloezie, trots en onstuimige woede. Scorsese gebruikt het ontbreken van kleur juist om elke klap, elke zweetdruppel en elk emotioneel moment extra voelbaar te maken; licht en schaduw functioneren als dramatische instrumenten die de brutaliteit en poëzie van het verhaal versterken.

De film markeert de eerste intensieve samenwerking tussen De Niro en Joe Pesci, die LaMotta’s broer Joey speelt. Hun chemie leverde later meerdere gezamenlijke projecten op, waaronder Goodfellas, Casino en The Irishman. De Niro’s transformatie voor de rol is legendarisch: hij trainde als professioneel bokser en vocht echte partijen om geloofwaardig te worden, om later tientallen kilo’s aan te komen voor de verwaarloosde fase van LaMotta — in één film de opkomst, de teloorgang en zelfvernietiging zichtbaar makend.

Scorsese filmt de gevechten met een bijna tastbare intensiteit: de camera is meedogenlijk dichtbij, bewegingen zijn wervelend en elke stoot voelt als een fysieke klap voor de kijker. Toch gaat Raging Bull veel verder dan sportbeelden; de échte confrontaties spelen zich af in slaapkamers, huiskamers en voor spiegels. De film doet geen moeite met verlossing of moraal; hij toont een man die door woede in leven blijft, en laat de kijker achter met een gespannen, soms ongemakkelijk gevoel.

Raging Bull wordt vaak genoemd als voorbeeld van pure cinema en verdiende diverse Oscar‑erkenningen (onder meer voor De Niro en voor montage van Thelma Schoonmaker). Het is geen ontspannen kijkvoer maar een film om te ondergaan: rauw, tragisch en kunstzinnig tegelijk. Wie hem serieus wil beleven, kiest een hoogwaardige kopie (4K wordt aangeraden) en geeft zich over aan één van de meest indringende portretten van zelfdestructie op het witte doek.