Portrait of a Lady on Fire is een film die je adem beneemt

In dit artikel:

Portrait of a Lady on Fire (2019) van Céline Sciamma is een uiterst ingetogen liefdesdrama dat zich afspeelt op een afgelegen eiland aan de Franse kust. Het verhaal draait om Marianne (Noémie Merlant), een schilder die in het geheim een portret moet maken van Héloïse (Adèle Haenel), en hoe tussen kunstenaar en muze een intense, woordarme relatie ontstaat. Sciamma speelt met kijken en gezien worden: elk gebaar, elke stilte en elke blik draagt emotionele lading, waardoor de kijker zich haast aanwezig voelt bij de intieme ontluiking en het daaropvolgende verlies.

Cinematograaf Claire Mathon kleedt de film in licht als schilderijen — kaarslicht, wind in jurken, zout op huid — en de regie kiest daarvoor bewust voor spaarzaamheid, ook muzikaal. Het muziekgebruik is terughoudend maar doeltreffend; het slot met Vivaldi’s ‘Four Seasons’ verankert het emotionele climax en werkt als een breekbaar, verpletterend afscheid. Merlant en Haenel leveren subtiel, bijna woordloos spel waarin een subtiele mimiek of ademhaling het zwaartepunt vormt.

Sciamma verweeft symboliek en kleine details door de film — een opengeslagen boekje op pagina 28 verwijst terug naar eerdere beelden — en combineert pijn, humor en tederheid. Het resultaat is meer dan een romcom of passieplaatje: de film onderzoekt herinnering, kunst en hoe liefde blijft bestaan in beeld en muziek nadat het verdwenen is. Portrait of a Lady on Fire won internationaal aandacht (onder meer erkenning op Cannes 2019) en wordt vaak genoemd als een moderne klassieker vanwege zijn zuiverheid en emotionele impact. De film is beschikbaar om te streamen via Mubi.